Zgodnie z treścią art. 26 ust. 2B ustawy Pzp wykonawca może polegać na wiedzy i doświadczeniu, potencjale technicznym, osobach zdolnych do wykonania zamówienia lub zdolnościach finansowych innych podmiotów, niezależnie od charakteru prawnego łączących go z nimi stosunków. Wykonawca w takiej sytuacji zobowiązany jest udowodnić zamawiającemu, iż będzie dysponował zasobami niezbędnymi do realizacji zamówienia, w szczególności przedstawiając w tym celu pisemne zobowiązanie tych podmiotów do oddania mu do dyspozycji niezbędnych zasobów na okres korzystania z nich przy wykonaniu zamówienia. Najnowsze orzecznictwo Krajowej Izby Odwoławczej (KIO) wskazuje, iż udostępnienie potencjału musi być realne i wiązać się z udziałem podmiotu trzeciego w realizacji przedmiotu zamówienia.
Przykładem nowej linii orzeczniczej jest wyrok KIO z dnia 18 września 2013 r. (KIO 2144/13), w którym czytamy, że "wykonawca pozyskując cudzy zasób, ma zapewnić sobie i udowodnić ten fakt zamawiającemu możliwość korzystania z zasobu nie na etapie składania ofert, ale na etapie wykonywania zamówienia".
Wyrok wprost wskazuje, że celem polegania na potencjale podmiotu trzeciego nie jest tylko zwiększenie konkurencyjności systemu zamówień publicznych (umożliwienie mniejszym podmiotom udział w przetargach publicznych), ale również zapewnienie właściwej realizacji przedmiotu zamówienia.
Analogiczne stanowisko zostało zawarte w wyroku KIO z dnia 5 września 2013 r. (KIO 2030/13). Izba stwierdziła w nim, że "wymagane w art. 26 ust. 2b ustawy udowodnienie udostępnienia potencjału przez podmiot trzeci winno służyć wykazaniu realności takiego udostępnienia, tj. udowodnieniu faktu, iż przez cały okres realizacji zamówienia wykonawca będzie udostępnionym potencjałem i zasobami rzeczywiście dysponował i mógł je wykorzystać".
W tym wyroku zawarto również ważną informację odnośnie wykładni oświadczeń o udostępnianiu potencjału podmiotu trzeciego. Otóż Izba stwierdziła, że ocena dowodów dotyczących danego udostępnienia powinna odbywać się indywidualnie, przy uwzględnienie konkretnego stanu faktycznego.
***
Autor: Witold Jarzyński
